Nazwa tej miejscowości kojarzona bywa poprawnie ze słowem przybysz. Przybyszów jednak może oznaczać zarówno wieś będącą kiedyś własnością Przybysza, jak też zamieszkałą przez osadników przybyłych, sprowadzonych z innych, zwłaszcza dalszych okolic. Przezwisko czy potem nazwisko Przybysz, znane było już w średniowieczu i wtedy najczęściej od niego urabiano nazwy osad. W czasach nowożytnych natomiast takie nazwy nadawano niekiedy folwarkom czy nawet wsiom od osób przybyłych tam skądinąd. Przybyszów, o którym tu mowa, należy do drugiej grupy wsi noszących taką nazwę.
Wieś przypuszczalnie założona została dopiero na początku drugiej połowy XVIII wieku. Prawdopodobnie wydzielona została z sąsiedniej wsi – Chebdzie, która należała wówczas do Michałowskich.
Przybyszów kilkakrotnie wymieniany jest w opracowaniach dotyczących powstania kościuszkowskiego. W pobliżu bowiem tej wsi w dniu 6 czerwca 1794 roku rozegrała się jedna z bitew pomiędzy wojskami polskimi dowodzonymi przez Kościuszkę a wojskami rosyjsko – pruskimi. Wydarzenie to upamiętnia Kopiec Kościuszki. Sama wieś w tym dniu ucierpiała szczególnie, ponieważ na rozkaz dowództwa rosyjskiego została spalona.
Budynek OSP w Przybyszowie
W roku 1827 Przybyszów miał 66 mieszkańców i 16 domów. W latach osiemdziesiątych XIX wieku było tam 22 gospodarstw, do których należało 139 mórg. W roku 1938 wieś miała 204 mieszkańców i 69 domów, a w roku 2004 liczyła 152 mieszkańców i 41 domów.
Ogólna powierzchnia tej wsi wynosi 222,08 ha i są to niemal w całości grunty orne, bo obejmują 206,63 ha. Lasów wieś ma 13,34 ha, a użytków zielonych nieci ponad 2 ha.
Źródło:
- Słownik Geograficzno – Historyczny Powiatu Włoszczowskiego, praca zbiorowa pod redakcją Stanisława Janaczka, Włoszczowa 2005.
