Tarnawa Góra należy do parafii Goleniowy, ale we wsi funkcjonuje kaplica publiczna, przebudowana w roku 1990.

Pierwsza pisemna wzmianka o Tarnawej Górze pochodzi dopiero z roku 1353, ale osada ta istniała już znacznie wcześniej. Wiadomo dowiem, że do tego właśnie roku jej mieszkańcy dziesięcinę oddawali prepozytom katedry krakowskiej. Zmienił to dopiero biskup krakowski Bodzanta, przypisując te świadczenia parafii goleniowskiej.

Z zapisów średniowiecznych o Tarnawej Górze wynika, że miała ona wtedy przynajmniej dwóch właścicieli. Często też bywali nimi dziedzice innych miejscowości, a z pobliskich zazwyczaj – z Lubachów lub z Chebdzia.

Z roku 1384 znana jest sprawa sądowa wytyczona przez Adama ze Szczekocin Mieczkowi i Chociemirowi z Tarnawej Góry o dwa woły, krowę i trzy stogi zboża. W latach osiemdziesiątych XV wieku natomiast właściciele tej wsi toczyli spory z właścicielami Szczekocin o granicę i wytyczali ją kilka razy, a wcześniej jeszcze spierali się o granicę z dziedzicami Mękarzowa. Sprawy sądowe zdarzały się wtedy także wśród samych współwłaścicieli wsi oraz ich spadkobierców.

Budynek dworu w Tarnawej Górze – stara szkoła

W XIV wieku Tarnawą Górę posiadali jeszcze Lisowie, potem spotykamy tam między innymi osoby pieczętujące się herbem Topór i Pilawa. Pilawici mieli tam swoje działy przynajmniej od roku 1465 i już wtedy posługiwali się nazwiskiem Piec. Nie wykluczone jednak, że pod tym nazwiskiem gospodarowali nie tylko do lat trzydziestych XVI wieku, lecz także przez dalsze dziesięciolecia jako Piecowie. Ostatni znany przedstawiciel tego rodu to Andrzej Piec, który w roku 1629 płacił podatek z 4 łanów pola. Taką samą ilość pola w Tarnawej Górze wykazano w spisach podatkowych z 1581 roku. Wtedy odnotowano też 6 zagrodników i 3 komorników.

Z XVII wieku znamy też jednego dzierżawcę tej wsi Piotra Baranowskiego, w 1649 roku dziedzicem był Mikołaj Przypkowski. Po Przypkowskich, którzy występują jeszcze w roku 1680, nastali tam Zakrzewscy (pisani też Zakrzowscy).

Kaplica w Tarnawej Górze

W 1827 roku wieś liczyła 158 mieszkańców i 27 domów. W połowie XIX stulecia na tamtejsze dobra składał się także majątek Dalekie, ich właścicielem był Adolf Nekanda Trepka. W latach osiemdziesiątych tamtego stulecia folwark w Tarnawej Górze liczył 399 mórg, z czego grunty orne i ogrody zajmowały 122 morgi, łąki 87 mórg, pastwiska zaledwie 5 mórg, lasy 154 morgi, a nieużytki 31 mórg. Wieś miała 51 gospodarstw, do których należało 366 mórg.

Liczba mieszkańców wsi w 2004 roku – 296, domów – 124. Wieś liczy nieco ponad 707 ha, w tym gruntów ornych przeszło 157 ha, łąk  i pastwisk nieco ponad 189 ha, lasów ponad 113 ha, a pozostałych gruntów przeszło 47 ha. W roku 1932 we wsi powstała Ochotnicza Straż Pożarna.

 

Źródło:

  1. Słownik Geograficzno – Historyczny Powiatu Włoszczowskiego, praca zbiorowa pod redakcją Stanisława Janaczka, Włoszczowa 2005.